Σάββατο 22 Ιανουαρίου 2011

Η νύχτα προχωράει, αναρωτιέμαι αν έχεις καταφέρει να κοιμηθείς



Σκέψεις Μιας Νύχτας Με Βροχή  (Από το blog "Νυχτερινή Πένα")
Η βροχή πέφτει έξω από πολύ ώρα. Δεν είναι η βροχή που μου αρέσει, εκείνη η άγρια καταιγίδα με το νερό να πέφτει σαν καταρράκτης από τα ουράνια και να συνοδεύεται από τα εκκωφαντικά μπάσα της βροντής και τις τρομερές όσο και φαντασμαγορικές ηλεκτρικές εκκενώσεις της αστραπής. Είναι αντιθέτως μια ήσυχη, απαλή βροχή από εκείνη που οι παλιοί έλεγαν ποτιστική γιατί πέφτει σιγά και το χώμα την απορροφά προς όφελος των φυτών. Αυτή η βροχή πέφτει αθόρυβα σχεδόν με το μουρμουρητό του νερού να ακούγεται μόνο, απαλό, ήσυχο, ένας ήχος που γαληνεύει.
Κάθομαι στο γραφείο μου, μόνο το επιτραπέζιο φωτιστικό είναι αναμμένο και δίνει έναν κύκλο από ζεστό φως. Κοιτάω τη λευκή κόλλα μπροστά μου καθώς το μυαλό μου περιπλανιέται σε σκέψεις γεμάτες στίχους αλλά και γεμάτες από εσένα. Το βλέμμα μου περιπλανιέται στα βιβλία μου και στις σημειώσεις των μυθιστορημάτων μου, απέναντί μου ο χάρτης του φανταστικού κόσμου που δημιούργησα με καλεί να βυθιστώ στη μαγεία του και στην απόλαυση της συγγραφής αλλά η σκέψη μου είναι σε' σενα.
Πιάνω το στυλό. Στην αρχή χαράζω μερικές γραμμές στο λευκό χαρτί, αφηρημένα, λες και χρειάζεται να ξεμουδιάσει πριν αρχίσω να γράφω. Μερικοί στίχοι έχουν μορφοποιηθεί στο μυαλό μου, τους αποτυπώνω στο χαρτί.
Κοιμίσου γλυκά
και μη λυπάσαι,
όλα θα περάσουν καλή μου
μη φοβάσαι.
Στίχοι που αναφέρονται σε' σενα. Είσαι μια συχνή παρουσία στη σκέψη μου και μου αρέσει γιατί είναι μια γλυκιά, τρυφερή σκέψη. Μια σκέψη που με συντροφεύει σε δύσκολες ώρες, μια σκέψη που με κάνει πιο ανθρώπινο και δεκτικό στους άλλους. Μια σκέψη που δεν μου κάνει κακό, ποτέ μην το πιστέψεις.
Όνειρα γλυκά ας σε συντροφεύσουν
να σε ταξιδέψουν και να σε μαγέψουν
όμορφη παρέα να σου κρατήσουν
ως που το πρωί του ήλιου οι ακτίνες να σε ξυπνήσουν.
Η νύχτα προχωράει, αναρωτιέμαι αν έχεις καταφέρει να κοιμηθείς. Ξέρω πόσα πολλά σε απασχολούν και πως στην ησυχία της νύχτας όλα δείχνουν ακόμα πιο δύσκολα και ακατόρθωτα. Αλλά ελπίζω να κατάφερες να κοιμηθείς, το χρειάζεσαι τόσο. Ελπίζω ότι πήρες το αρκουδάκι σου και αποκοιμήθηκες, ξένοιαστη έστω και για λίγο. Κοιμήσου λοιπόν ήρεμη και ήσυχη ως το πρωί και τίποτα ας μη σε ενοχλήσει ως που θα σε ξυπνήσει το γλυκό φιλί του ήλιου στο πρόσωπό σου.
Καληνύχτα.

σαν ξυπνήσεις το πρωί δε θα 'μαι εδώ


Δεν υπάρχει ζωή στον Άρη
δεν υπάρχουν μετά θάνατον λεφτά
το δικό μου φτωχό φεγγάρι λέει
θα 'μαι κι αύριο εδώ παρόλ' αυτά

Δεν υπάρχει Ζυγός στον Ταύρο
δεν υπάρχει Αφροδίτη στο Σκορπιό
το σκοτάδι μου που είναι μαύρο λέει
σαν ξυπνήσεις το πρωί δε θα 'μαι εδώ

Δεν υπάρχει ρομάντζο ή τρόμος
δεν μας έμεινε άλλο σινεμά

Μόνο αυτός ο φιδίσιος δρόμος λέει
δεν αρχίζω δεν τελειώνω πουθενά