Έπαιζα με τα αυτοκινητάκια μου. Τα έβαζα στη μέση του διαδρόμου και τα έσπρωχνα να πάνε μακριά. Συνήθως τα έβαζα να  τσουγκρίζουν μεταξύ τους ή να πέφτουν από τα σκαλιά στην εξώπορτα. 

Η μάνα μου, μου φωνάζει συνήθως να προσέχω που τα αφήνω. Γιατί θα σκοτωθεί κανένας πατώντας τα και ότι θα λένε όλοι ότι φταίω εγώ. Γι αυτό έπαιζα  μόνο όταν δεν υπήρχαν μετακινήσεις στο διάδρομο, όταν ο καθένας έπιανε το δωμάτιο και τη γωνία του. Έτσι ήταν και σήμερα.