Σάββατο 26 Ιουλίου 2014

Απόγνωση για μια σταγόνα: κατά πού θ’ απλώσουμε τα χέρια μας τώρα που δε μας λογαριάζει πια ο καιρός




Κρυώνει. Συνηθίζει να κάθεται σε ανοιχτά παράθυρα. Μουσικές ακούγονται από μακριά. Μουσικές... ο θεός να τις κάνει δηλαδή. Το μόνο που ακούγεται είναι μπάσα και σταθεροί ρυθμοί από απροσδιόριστα συνθετικά κρουστά. Δεν τους δίνει και πολλή σημασία.